Codzienna dieta ma ogromny wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Chcąc o nie zadbać musimy wybierać wartościowe produkty. Mimo iż na sklepowych półkach pojawia się coraz więcej naturalnej, bezpiecznej i ekologicznej żywności, to niestety nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie towaru z dodatkami w postaci konserwantów. Pirosiarczyn sodu jest tym, który ze względu na swoją charakterystykę stosowany jest bardzo często i to w różnych gałęziach przemysłu. Czym jest, jaka jest jego rola oraz gdzie można znaleźć popularne E223? O tym poniżej.
Pirosiarczyn sodu – co to za konserwant?
Pirosiarczyn sodu to substancja chemiczna, prawnie dopuszczona do kontaktu z żywnością, figurująca w wykazie dozwolonych substancji stosowanych w żywności, określonych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 2010 roku. Ma ona postać białego proszku lub kryształków o delikatnym zapachu siarki i pełni funkcję konserwantu, a dokładnie jest substancją konserwującą, spulchniającą oraz przeciwutleniaczem. Pirosiarczyn jest syntetycznym związkiem nieorganicznym, który występować może pod kilkoma nazwami – jego międzynarodowe określenie to „sodium metabisulphite”, natomiast możemy go spotkać także pod określeniem disiarczyn sodu, disiarczan (IV) sodu, pirosiarczan (IV) sodu lub pentaoksodisiarczan sodowy. Oznacza się go symbolem E223 i to właśnie jego powinniśmy szukać na opakowaniach produktów spożywczych, w których go zastosowano. Konserwant ten jest nietrwały, natomiast w wodzie tworzy kwas siarkowy. Pod wpływem temperatury rozkłada się do toksycznych gazów – siarki i sodu, zaś pod wpływem tlenu utlenia się do związku siarczanu sodu.
Jakie właściwości ma pirosiarczyn sodu i gdzie się go wykorzystuje?
Środki konserwujące mają za zadanie zabezpieczyć produkt w taki sposób, by zachować go w świeżym stanie oraz sprawić, by nie zmienił smaku, barwy, konsystencji oraz uchronić go przed rozwojem bakterii i grzybów. Właśnie takimi właściwościami charakteryzuje się pirosiarczyn sodu – przeciwdziała powstawaniu bakterii, grzybów i pleśni, natomiast słabiej oddziałuje na drożdże. Ma też działanie przeciwutleniające. Wszystko to sprawia, że związek ten jest powszechnie stosowany zwłaszcza w przemyśle spożywczym, przedłużając termin przydatności do spożycia. To konserwant, który także chroni przed brunatnieniem oraz wpływa na walory smakowe i wizualne produktu. Ponadto wykorzystuje go przemysł tekstylny, papierniczy i włókienniczy do wybielania, przemysł medyczny jako konserwant i antyutleniacz niektórych leków, a także przemysł naftowy i gazowy do powstrzymywania procesu korozji.
Czy pirosiarczyn sodu jest szkodliwy dla zdrowia?
Spożywanie dużych ilości konserwantu może szkodzić zdrowiu, stąd też określono dopuszczalną dzienną dawkę , która wynosi 0,7 mg/kg masy ciała na dobę. Substancja ta pobrana z żywności jest metabolizowana w wątrobie, po czym wydalana z moczem, natomiast jej nadmierne bądź długotrwałe spożywanie powodować pojawienie się różnorakich objawów skórnych, takich jak wysypka, pokrzywka, atopowego zapalenia skóry, a także kataru i napadów kaszlu. Konserwant obniża również zawartość niektórych witamin w produktach, w których go zastosowano (zwłaszcza witaminy C).